چون به دمادم که درین دور زدم فالی
روز سیه ام گشت مجاور به بد اقبالی
حال کزین معدن پر درد برون باید
همسفری کو که شود یار به من حالی
تا به مراتب که رسد حسبی و حالی
کو نامه رسانی که کند سینه ز غم خالی
عمر بشد در قدمت آه و فغان تا کی
چند شمارم ز پی ات ماهی و هم سالی
عشق مرا گر به مر آویزی و هم دال
ختم در آخر بکنی واوی و هم دالی
عاقبتم با دل خونین سفری در پیش
یار سفر هست کدامین دل خوشحالی
محمد فتحعلیزاده کاکرودی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر